Liturgiczna Służba Ołtarza
Opiekun: ks. Łukasz
Spotkania: sobota, godz. 9:00
Jak zostać ministrantem?
Większość ludzi odwiedzających naszą bazylikę katedralną oprócz pięknych malowideł podziwia także wielki, główny ołtarz.
Szczególnie w górnej jego części znajduje się mnóstwo rzeźb aniołów. Czasami są to tylko same twarze a miejscami całe postaci. Otaczają napis: Sanctus, Sanctus, Sanctus Dominus Deus Sabaoth (Święty, Święty, Święty Pan Bóg Zastępów). Ten górny fragment ołtarza zawsze mi przypominał, że jak na ziemi liturgię sprawują ludzie, tak w niebie świętą służbę przed Bogiem sprawują aniołowie. To tacy niebiańscy ministranci. Służyć Panu Bogu to oczywiście wielki zaszczyt i wyróżnienie. Dlatego serdecznie zapraszamy wszystkich chętnych chłopców, szczególnie tych, którzy w tym roku przyjęli I Komunię Świętą w szeregi ministrantów. Prosimy rodziców i dziadków o życzliwy doping i motywację często chętnych, ale trochę nieśmiałych synów i wnuków. Tylko pierwsze kroki przy ołtarzu są trudne, z biegiem czasu nabiera się odwagi i przełamuje skrępowanie. Czasami żeby w życiu coś osiągnąć nie wystarczy wiedza. Potrzebna jest też odwaga i przebojowość. Służba przy ołtarzu takiej właśnie zdrowej odwagi uczy. Zbiórki ministranckie odbywają się w naszej parafii w każdą sobotę o godz. 9:00. Serdecznie zapraszamy!
Na koniec trochę historii… Łaciński czasownik ministrare oznacza służyć, pomagać. Ministrant służy Bogu, kiedy przyczynia się do tego, aby liturgia była piękna. Samo słowo wskazuje szczególnie na służbę podczas Mszy św. Ministrant jest pomocnikiem przy sprawowaniu Eucharystii i podczas innych nabożeństw liturgicznych. Co roku każda parafia naszej diecezji deleguje ministrantów do szczególnego wyróżnienia przez Księdza Biskupa. Z naszej parafii wyróżnienie Ministranta Roku 2013 otrzymali Alex Consoli i Marcin Kuczała. Pomimo młodego wieku są już „specjalistami od kadzidła” także podczas dużych, uroczystych liturgii. W Diecezjalnym Konkursie o św. Janie Berchmansie Patronie Ministrantów, pierwsze miejsce zajął nasz parafianin Piotr Walęga, który w nagrodę pojedzie z pielgrzymką do Belgii, skąd nasz święty patron pochodził.
Od kiedy istnieją ministranci? Odpowiedź na to pytanie jest właściwie bardzo prosta: od kiedy w ogóle istnieje kult. W Starym Testamencie w narodzie izraelskim z dwunastu pokoleń jedno wybrane było tylko do tego, by służyć Panu Bogu w Świątyni Jerozolimskiej - pokolenie Lewiego. Początków ministrantury w Nowym Testamencie możemy się dopatrywać za czasów Jezusa Chrystusa. W Ewangelii św. Jana czytamy: "Andrzej, brat Szymona Piotra, rzekł do Jezusa: Jest tu jeden chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby (...) Jezus wziął chleby i odmówiwszy dziękczynienie, rozdał siedzącym" (J 6, 8-9, 11). Tak, więc ów "pierwszy ministrant" usłużył samemu Zbawicielowi i w ten sposób uczestniczył w cudzie rozmnożenia chleba i ryb, który uważa się za zapowiedź Eucharystii.